تابع OFFSET به‌منظور ایجاد رفرنس‌های پویا و متحرک استفاده می‌شود. عملکرد این تابع بدین‌صورت است که آدرس یک سلول را به‌عنوان مرجع دریافت می‌کند (ورودی اول) ، سپس نسبت به آن سلول a (ورودی دوم) ردیف به سمت پایین (یا بالا) جابجا می‌شود و از سلول جدید به تعداد b (ورودی سوم) سلول به سمت چپ (یا راست) جابه‌جا می‌شود. سلول حاصله بعد از جابجایی‌ها به‌عنوان مرجع جدید شناخته می‌شود.
برای مثال حاصل تابع
=OFFSET(A1,2,3)
برابر است با مقدار ثبت‌شده در سلول D3، چراکه در این تابع ابتدا سلول A1 مرجع قرار داده‌شده است،مطابق با ورودی دوم، نسبت به سلول مرجع باید دو سلول به سمت پایین حرکت کنیم که حاصل برابر با سلول A3 خواهد شد و مطابق با ورودی سوم این تابع، باید نسبت به سلول A3، سه سلول به سمت چپ (با فرض راست‌چین بودن شیت) حرکت کنیم، که حاصل برابر با سلول D3 خواهد شد، لذا حاصل فرمول ذیل برابر با مقدار ثبت‌شده در سلول D3 است.
=OFFSET(A1,2,3)
در تابع OFFSET دو ورودی دیگر نیز وجود دارد که ثبت آن‌ها اختیاری است. بدین‌صورت که بعد از تعیین محل مرجع جدید می‌توان گفت تعداد x (ورودی چهارم) ردیف پایینی آن سلول و y (ورودی پنجم) ستون سمت چپ آن سلول به‌عنوان محدوده مدنظر انتخاب شود، لذا در این حالت خروجی تابع OFFSET برابر با یک محدوده با x ردیف و y ستون است.
لذا اگر در مثال فوق ورودی چهارم تابع را عدد ۲ وارد کنیم،
(=OFFSET(A1,2,3,2))
خروجی تابع برابر است با دو سلول D3 و D4. ازآنجایی‌که نمی‌توان دو سلول را در یک سلول نمایش دهیم و حاصل عبارت
=OFFSET(A1,2,3,2)
برابر با دو سلول D3 و D4 است، لذا حاصل تابع
=OFFSET(A1,2,3,2)
برابر با خطای #VALUE! خواهد بود ولی مقدار تابع
=SUM(=OFFSET(A1,2,3,2))
برابر است با جمع دو سلول D3 و D4.
ورودی های تابع OFFSET
مطابق با توضیحات فوق، تابع OFFSET 5 ورودی دریافت می‌کند که در ورودی اول سلول مرجع مشخص می‌شود، ورودی دوم و سوم به‌صورت عددی به‌منظور جابه‌جایی سطری و ستونی جهت ایجاد سلول مرجع جدید وارد می‌شوند. مرجع جدید نقش مبدأ را بازی می‌کند، در ورودی چهارم و پنجم مشخص می‌شود که چه تعداد ردیف و ستون نسبت به مبدأ انتخاب شوند.
تابع OFFSET جزء توابعی است که خروجی آن می‌تواند یک محدوده باشد لذا به‌منظور تجمیع مجموعه اعداد حاصله در یک عدد، عموما از تابع OFFSET درون یک تابع تجمیعی مثل SUM، AVERAGE یا …. استفاده می‌شود.
